29, డిసెంబర్ 2009, మంగళవారం

కవిత

మదిలోని భావాలు
హృదయపు లయలో
అక్షర రూపమై జాలువారగ
వికసించిన పదాల కుసుమాల
సుమమాలిక కవిత

సునిశిత కనులు తెలిపే
తేటతెల్ల తలపులు
ఇంపైన శైలిలో ఒదగగా
పలికే అభినయ
వర్ణమాల కవిత

ఉహలకందని ఆలోచనలకు  
చలనమిచ్చి
 రూపానికి జీవం పోసి
ప్రవహించే ప్రేరణై
హృదయాలను కలిపే వంతెన కవిత

21, డిసెంబర్ 2009, సోమవారం

కాలమా! కాస్త ఆగుమా!

వినీల ఆకాశమున
వెలిగే తారకల నడుమ
విరబూసిన అందాల చంద్రిక
శశిరేఖ వేడిమి వెన్నెల కాంతుల హాయిలో   

కృష్ణవేణమ్మ గలగలల జోలాటకు 
 చిరు గాలి తోడు రాగ
కొబ్బరాకు అంచున సేదతీరిన  నీటి బొట్టు
జారు వారి తనువును పులకరించి మైమర్చగా
చేరుకున్న నిదురానగరిలో

మల్లెల మాలాల ఒదిగిన చిరునవ్వు
తేనల ఝరి కారు పలుకులు
ఒయ్యారాలెన్నో ఒలకు నర్తనతో
చారు చక్కని కలువకంటి
నా కలల రాకుమారిని చేరుటకు

స్వప్నాల సోపానాలు ఆరోహించి 
నిక్కల ఫలము అందుకొనుటకు
తెరువు తెలుసుకొను  సమయాన
కాలమానువ్వు ఆగుమా!

పొద్దు వాలుటకు అంత తొందరేలమ్మా
తరుణి చెంత లేని తరణి రాక నాకెందుకమ్మా
కాలమాకనికరించి కాస్త ఆగుమ!

సందెరేళసాగర తీరపు మేఘాల చాటున
దొబూచులాడుతున్న భానుడి మందార వెలుగుల్ని
ముడివేసుకున్న కుసుమాల పరిమళములతో
ఇంపైన మారుతం చలించు ఉల్లాసప్పు ఉయ్యాలలో

ఆహ్లాదపు అంచులు తాకుతూ
విచ్చుకున్న కేరింత తుల్లింతలతో
ఉప్పొంగిన సొగసుల కొలనులో
అందాల సుమాళియై విహరిస్తున్న
నా ఆశల తుషార అలివేణి తలంపులలో తడుస్తున్న
నా హుషారు జోరు అందుకుని పరుగులు పెట్టక
కాలమాకాస్త ఆగుమా!

నా జ్ఙాపకాల జల్లును ఆవిరి చేసి
అరుణిమ అందాల సవిత్రను దూరం జరిపి
చంద్రకాంతి లేని రేయి
ఊహలు దిగి రానివిలాసం తెలియని చెలి
కలవరింపులల జాగరిల్లు దండన నాకు ఏలనమ్మా!
 కాలమాకాస్త ఆగుమా!
నా కనులలోఅసువులో కటిక చీకటిని నింపకుమ!  

17, డిసెంబర్ 2009, గురువారం

తెగులు పట్టిన తెలుగువారం

సత్యం విస్మరించి కల్పనలు నమ్ముతాం
మనలోనే తన్నుకు చస్తాం
ఒకరి మాటనొక్కరం హేళన చేసుకుంటాం
ఎవరికివారే మేమే గొప్పనే బ్రమలో బతికేస్తాం 

ఎవరే మాట చెప్పనీ
సర్వం కట్టబట్టి ఇట్టే మోసపోతాం
నిజనిజాలను లెక్క చెయ్యం
పరస్పర ద్వేషాలు మాత్రం పెంచుకుంటాం  
గుంట నక్కల స్వార్ధం ఎరగక, అమాయకపు కుక్కల్లా విశ్వాసం చూపుతాం
పాలు పోసి  మొగిలినాగులను రాజులు చేస్తాం, కానీ వాళ్ళ కాటుకే బలవుతాం 

కలిసివేసే అడుగులలో ఆరంభ శూరులం
వేరు గడపల పూనదికి నిరంతర అన్వేషులం   
ఖండ ఖండాలకు వెళ్తాం
మేధా సంపతివ్యాపార సామర్ధ్యాలను చాటుతాం
కానీ స్వంత నేలపై ఎదగం, అవధులను ఏర్పర్చుకుంటాం 
చదువు నేర్పే బడులను
వినోదం పంచే కళాకారులనూ కూడా వేరు కళ్ళతో చూస్తాం   
అవమానిన్చుకుంటాం, మరొకరి ద్రుష్టి లో చులకనవుతాం   

తెలుగువారం తెనుగువారం 
తెగులు పట్టి తనువు తప్ప తక్కినదేది మిగలనివాళ్ళం, మిడుగులం 
తెగుపడుటకే కాదు,  తలపుకూ ఏకత లేనివాళ్ళం, స్వలాభ వలపక్షకుళ్ళం
తేటతెల్ల కాని అక్కరపాటు కోరికలకు 
చుప్పనాక నేతల చేతిలో తోలుబొమ్మల్లయ్యాం   
మరోసారి చౌకబారయ్యాం