ఆ కవితే నా సంకల్ప బలం

పులకిమ్పచేయడానికే వీస్తునట్లు తాకే ఓ చల్లని పవనం

ఆ పవనానికి నృత్యం చేస్తూ నింగి నుండి రాలే చినుకులు

ఒక్కో చినుకుగా ఆ చినుకులు చిరుజల్లె చిరుహాసాల జల్లు

ఆ జల్లులో తడిసి పుడమి తల్లి మన్ను వెదజల్లె పరిమళం

ఆ పరిమళపు స్వరములో, ఇన్నిచలనముల అసలు విలువలను రంగరించగా విరబూసిన నా ఆ "కవిత"-

తీయని రామచిలుక పలుకులలో చెరగని గుర్తుల ఉల్లాసమై

తీరని కలలకు పచ్చని మామిడి తోరణ స్వాగతమై

గమ్యాన్ని స్మరణకు తెచ్చే గుడి గంటై మ్రోగుతూ, అన్నీతానై

ఇబ్బందులలో లోలోపన దాగిన సంతోషిని లేపుతూ, ప్రేరేపిస్తూ

ఆనందంలో ఆనందియై, ఆవేశంలో సంయమనపరుస్తు, ఆలోచనకు అందమిచ్చి

ఆచరణలో మార్గదర్శిగా జీవేతం అనే వరమునకు జీవించడం నేర్పి

అందు పొందు మానమునకు 'సంకల్ప బలం'